به ddddd12 خوش آمدید

معرفی بهترین ها = گل نرگس بیا

به ddddd12 خوش آمدید

معرفی بهترین ها = گل نرگس بیا

آب را گل نکنید

آب را گل نکنید . . . 

شاید از دور علمدار حسین
 مشک طفلان بر دوش
زخم و خون بر اندام 
می رسد تا که از این آب روان
پر کند مشک تهی،
 ببرد جرعه آبی برساند به حرم
تا علی اصغر بی شیر رباب
نفسش تازه شود و بخوابد آرام
آب را گل نکنید . . .
که عزیزان حسین
همگی خیره به راهند که ساقی آید
و به انگشت کرم
گره کور عطش بگشاید 
آب را گل نکنید
که در این نزدیکی
عابدی تشنه لب و بیمار است
در تب و گریه اسیر 

آب را گل نکنید . . .
 که بود مهریه مادرشان
نه همین آب که هر جای دگر رود و نهری جاریست
 مهر زهرای بتول است
از همین است که من می گویم
 آب را گل نکنید، آب را گل نکنید . . .
 

-----------------

http://sakhamenei.mihanblog.com/post/1788

----------------

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم

نه تنها سر برایت بلکه از سر بهتر آوردم

پی ابقاء قَد قامَت به ظهر روز عاشورا

برای گفتن اللّه اکبر، اکبر آوردم

برای کشتن دونان به دشت کربلا یا رب

چو عباس همایون‌فر، امیر لشگر آوردم

پی آزادی نسل جوان از بند استعمار

برادرزاده‌ای چون قاسم فرّخ‌فر آوردم

علی را در غدیر خم، نبی بگرفت روی دست

ولی من روی دست خود، علی اصغر آوردم

اگر با کشتن من دین تو جاوید می‌گردد

برای خنجر شمر ستمگر حنجر آوردم

برای آن که قرآنت نگردد پایمال خصم

برای سُمّ مرکب‌ها، خدایا پیکر آوردم

علی انگشتر خود را به سائل داد اما من

برای ساربان انگشت با انگشتر آوردم

به پاس حرمت بوسیدن لب‌های پیغمبر

لبانی تشنه یا رب بهر چوب خیزر آوردم

حسن را گر که از لخت جگر آکنده شد طشتی

من اینک سر برای زینت طشت زر آوردم

برای آن که همدردی کنم با مادرم زهرا

برای خوردن سیلی، سه ساله دختر آوردم

من ژولیده می‌گویم، حسین بن علی گفتا:

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
-------------------
-------------------

علمدار

وای از دل حسین        وای از دل حسین

 

علم اگر ازدست علمدار زمین نمی خورد      دگر کسی به زیرتازیانه ها نمی مرد

 

چون کمر بهر طواف عشق بست        درطواف اولش افتاد دست

 

دور دوم درمصاف دلبرش        ازبدن افتاد دست دیگرش

 

علم اگر ازدست علمدار زمین نمی خورد      دگر کسی به زیرتازیانه ها نمی مرد

 

وای ازدل حسین        وای ازدل حسین

 

دورسوم خون بجای اشک خورد        تیردشمن آمد وبرمشک خورد

 

دورچهارم داشت عزم ترک سر        کردپیش تیر چشمش را سپر

 

علم اگر ازدست علمدار زمین نمی خورد      دگر کسی به زیرتازیانه ها نمی مرد

 

وای ازدل حسین        وای ازدل حسین

 

دورپنجم ازعمود آهنین        گشت سرو قامتش نقش زمین

 

گشت در دور ششم ازتیغ تیز        قطعه قطعه عضو عضوش ریز ریز

 

علم اگر ازدست علمدار زمین نمی خورد      دگر کسی به زیرتازیانه ها نمی مرد

 

وای ازدل حسین        وای ازدل حسین

 

شد سراپا چشم زخم پیکرش        دید زهرا را به بالای سرش

 

با زبان حال می گفتش بتول        آفرین عباس من حجت قبول

 

علم اگر ازدست علمدار زمین نمی خورد      دگر کسی به زیرتازیانه ها نمی مرد 

 

وای ازدل حسین        وای ازدل حسین   

-----------------
------------

قبولم کن عمو جان

ای عمو تا نالۀ هَل مِن مُعینت را شنیدم

از حرم تا قتلگه با شور جانبازی دویدم

آنچنان دل بُرد از من بانگ هَل مِن ناصِر تو

کآستینم را ز دست عمّه ام زینب کشیدم

فرصتی نیکو ز هل من ناصرت آمد بدستم

تو کرم کردی که من در قلزم خون آرمیدم

جای تکبیر اذان ظهر در آغوش گرمت

بانک مادر مادرِ زهرا در این صحرا شنیدم

گرچه طفلی کوچکم امّا قبولم کن عمو جان

بر سر دست تو من قربانی شش ماه دیدم

کس نداند جز خدا کز غصّۀ مظلومی تو

با چه حالی از کنار خیمه در مقتل رسیدم

دست من افتاد از تن گو سرم بر پایت اُفتد

سر چه باشد تیر عشقت را بجان خود خریدم

تا بُرون از خیمه گه رفتی دل من با تو آمد

تو برفتن رو نهادی من زماندن دل بُریدم

جای بابایم امام مجتبی خالی است اینجا

تا ببیند من به قربانگاه تو آخر شهیدم

ناله ای از سوز دل کردم به زیر تیغ قاتل

شعله ها در نظم عالم سوز «میثم» آفریدم

---------------
-----------

متن نوحه محرّم 92

 سوگنامه محرم, شعر کربلا

 

من که مانند نى در نوایم              عاشقم عاشق کربلایم
روز و شب در غم و شور و شینم     عاشق کربلاى حسینم
خادم کوى آن نور عینم                   عبد درگاه آن مقتدایم
گر چه بگذشته دور جوانى               لیک در پیرى و ناتوانى
بلبل آسا کنم نغمه خوانى               تا که باشد طنین در صدایم
یا حسین جز تو شاهى ندارم           جز تو شاها پناهى ندارم
عاشقم من گناهى ندارم                 حق بود شاهد مدّعایم
یا حسین اى عزیز پیمبر                   زاده عصمتِ پاک داور
زیب عرش خدا پور حیدر                  با غم و عشق تو آشنایم
من چو مجنون صحرا نوردم               آشنا با غم و رنج و دردم
تا فداى وفاى تو گردم                       در رثایت سخن مى سرایم
گشته ام تا به مهر تو پاى بند             گر جدا گردَدَم بند از بند
نگسلم از تو یک لحظه پیوند                اى شهید سر از تن جدایم
یا حسین جان عالم فدایت                 جان به قربان مهر و وفایت
بین که (مردانى ) با وفایت                  اشک خون ریزد از دیده هایم
حق به محشر چو خواهد حسابم        در سؤ الش بود این جوابم
ذاکر زاده بو ترابم                               مرثیت خوان آل عبایم

 سوگنامه محرم, شعر کربلا

ساربانا مهلتی دارم در این جا مشگلی
رفته از دستم گلی از وی نبردم حاصلی


اندر این دشت بلا رفته زدستم نوگلی
من حسین باوفا آرام جان گم کرده ام


ساربان بهر خدا یک ساعتی آهسته تر
اندر این دشت بلا گم گشته از من تاج سر


یعنی یک دنیا برادر از من خونین جگر
اندر این صحرا ز جور کوفیان گم کرده ام


ساربانا مهلتی تا تابر سر نعش حسین
راز دل گویم ببارم خون دل از هردو عین


در عزایش عالمی را پکنم از شور و شین
من برادر در میان خاک و خون گم کرده ام


مهلتی تا جستجویی اندرین صحرا کنم
در میان قتلگه من کشته ام پیدا کنم


بر سرنعش برادر دیده را دریا کنم
خاک بر فرقم که نور دیدگان گم کرده ام

--------------

http://creationbird.mihanblog.com/post/1785

---------