آیات قرآنی ظهور حضرت حجّت عج

۱-     سوره هود آیه هشتم:

وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ یعنى: اگر عذاب را تا مدت معینى (ظهور امام زمان) بتأخیر بیاندازیم‏ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ‏ با استهزاء خواهند گفت: چه چیز آن را باز داشت (و مانع ظهور امام زمان چیست؟) أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِۆُنَ. بدانید روزى که عذاب مى‏آید از آنها برداشته نمیشود، بلکه بر آنان فرود آمده و آنچه را استهزاء به آن میکردند خواهند دید.

از امیر المۆمنین روایت شده که در تأویل این آیه شریفه فرمود: أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ اصحاب قائم آل محمد است که سیصد و سیزده نفر میباشند. و در تفسیر عیاشى از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که فرمود: خداوند اصحاب قائم ما را در یک لحظه مانند ابرهاى پراکنده فصل پائیز جمع میکند.

و در غیبت نعمانى از اسحاق بن عبد العزیز از آن حضرت روایت نموده که فرمود:

«لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ» این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او میباشند. که برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند (یعنى ۳۱۳ تن میباشند). (۱)

 
۲- سوره انبیاء آیات ۱۲ تا ۱۵ :

فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها یَرْکُضُونَ‏ یعنى چون (بنى امیه) عذاب ما را (که بوسیله ظهور قائم آل محمد بر آنها فرو فرستیم) احساس کنند، از آن میگریزند لا تَرْکُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فِیهِ وَ مَساکِنِکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْئَلُونَ‏. فرار نکنید و بازگردید تا شما را از آن نعمتها و جایگاه ها که به خوشگذرانى سرگرم بودید باز- خواست کنند.

وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشى‏ یعنى: قسم بشب هنگامى که پوشیده دارد. محمد بن مسلم از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام روایت نموده که فرمود: مقصود امیر المۆمنین علیه السّلام است که در دولت باطل مستور گشت و ناگزیر بصبر گردید. وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى‏. یعنى: قسم بروز هنگامى که بدرخشد. فرمود: این روز روشن قائم ما اهل بیت است که چون قیام کند بر دولت باطل پیروز گردد. خداوند در قرآن براى مردم مثلها زده و پیغمبرش و ما ائمه را مخاطب بآن ساخته و جز ما کسى عالم بتأویل آن نیست

در حدیث است که چون امام زمان ظهور کند، بنى امیه از ترس به روم میگریزند حضرت آنها را از روم بیرون مى‏آورد و گنجهائى که پنهان کرده‏اند از آنها طلب میکند قالُوا یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِیداً خامِدِینَ‏.

بنى امیه میگویند: واى بر ما که قومى ستمکار بودیم. پس همچنان بدین سخن تکلم کنند تا آنکه (بوسیله قائم آل محمد و سپاه او) همه را درو کنیم و از دم شمشیر بگذرانیم! این آیات هر چند لفظش ماضى است ولى در معنى مستقبل است و این از آیاتى است که چنان که گفتیم تأویلش بعد از نزول میباشد. (۲)

۳- سوره حج آیه ۳۹ :

ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که در تأویل فرمایش خداى تعالى که مى‏فرماید: أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا- الخ: «به آنان که مورد خطر نبرد دشمنند، رخصت (در قتال) داده شده، چه آنان مورد ستم واقع شده‏اند و همانا خداوند بر یارى آنان مسلّما توانا است» آن حضرت  فرمود: این آیه در باره قائم علیه السّلام و یاران او نازل شده است». (۳)

۴٫ سوره حج آیه ۴۱:

الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ یعنى: کسانى که اگر آنها را در زمین ساکن نمودیم نماز بپا دارند و زکاه دهند و امر بمعروف و نهى از منکر کنند. امام محمد باقر علیه السّلام فرمود: این آیه متعلق بآل محمد است. یعنى دوازده امام و شخص مهدى موعود و یاران او که خداوند آنان را در شرق و غرب جهان جاى دهد، و دین اسلام را غالب گرداند و هر بدعت و باطلى را بوسیله او و یارانش محو کند همان طور که سفیهان حق را از میان برده باشند و آنچنان عالم در آسایش بسر برد که اثر ظلم در جایى دیده نشود.(۴)

 
۵٫ سوره لیل آیات یکم و دوم:

وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشى‏ یعنى: قسم بشب هنگامى که پوشیده دارد. محمد بن مسلم از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام روایت نموده که فرمود: مقصود امیر المۆمنین علیه السّلام است که در دولت باطل مستور گشت و ناگزیر بصبر گردید. وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى‏. یعنى: قسم بروز هنگامى که بدرخشد. فرمود: این روز روشن قائم ما اهل بیت است که چون قیام کند بر دولت باطل پیروز گردد. خداوند در قرآن براى مردم مثلها زده و پیغمبرش و ما ائمه را مخاطب بآن ساخته و جز ما کسى عالم بتأویل آن نیست. (۵)

لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ» این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او میباشند. که برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند ،یعنى ۳۱۳ تن میباشند

۶٫ سوره ملک آیه سی:

قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماۆُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِماءٍ مَعِینٍ. یعنى: اى پیغمبر! بمردم بگو: بمن بگوئید: اگر آبى که در دسترس دارید در زمین فرو رود کیست که آب روان براى شما بیاورد؟ در این آیه امام زمان تعبیر به آب شده (که موجب حیات همه اشیاء است)…از حضرت امام رضا علیه السّلام روایت است که فرمود: «مائکم» یعنى (ابوابکم) که ائمه هستند و ائمه ابواب (و درهاى رحمت الهى) میباشند «فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِماءٍ مَعِینٍ‏» یعنى کیست که علم امام را براى شما بیاورد؟ (و آن درها را بروى شما بگشاید)؟ [۶]

ابو بصیر از امام باقر علیه السّلام روایت کند که در تفسیر این کلام خداى تعالى‏ «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماۆُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِماءٍ مَعِینٍ‏» فرمود: این آیه در باره امام قائم علیه السّلام نازل شده است مى‏فرماید: اگر امامتان از شما غائب شود و ندانید که او کجاست، چه کسى امام ظاهرى براى شما خواهد آورد؟ تا اخبار آسمان و زمین و حلال و حرام خداى تعالى را براى شما بیاورد، سپس فرمود: به خدا سوگند تأویل این آیه هنوز نیامده است و ناگزیر باید بیاید. (۷)

 
۷٫ سوره حدید آیه هفدهم:

سلّام بن مستنیر از امام باقر علیه السّلام روایت کند که در تفسیر این کلام خداى تعالى: اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها، فرمود: خداى تعالى زمین را به واسطه قائم علیه السّلام زنده مى‏کند از آن پس که مرده باشد. و مقصود از مردن آن، کفر اهل آن است و کافر همان مرده است. (۷)

پی نوشت:

۱٫ مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى – دوانى، على، مهدى موعود (ترجمه جلد ۵۱ بحار الأنوار)، ص۲۴۶، اسلامیه – تهران، چاپ: بیست و هشتم، ۱۳۷۸ ش.

۲٫ مهدى موعود (ترجمه جلد ۵۱ بحار الأنوار) ؛ ص۲۵۰ و۲۵۱

۳٫ غیبت نعمانى-ترجمه غفارى، ص۳۴۱،نشر صدوق‏ تهران‏، چاپ:دوم ۱۳۷۶ ش ۱۴۱۸ ق‏

۴٫ مهدى موعود؛ ص۲۵۲

۵٫ همان؛ ص۲۵۵

۶٫همان، ص۲۵۵ و ۲۵۶

۷٫ کمال الدین-ترجمه پهلوان،ج‏۱،ص ۵۹۵ ، ناشر: دار الحدیث‏ قم،چاپ اول: ۱۳۸۰ ش‏

۸٫ همان،ج‏۲، ص: ۵۸۶

برگرفته از تبیان                                     http://www.emahdi.com

در کتاب شریف «المحجّه فى ما نزل فى القائم الحجّه(علیه السلام)» که توسط محدث بزرگوار، مرحوم سید هاشم بحرانى و با بهره گیرى از دهها جلد کتب تفسیر و حدیث، تألیف گردیده، مجموعاً ۱۳۲ آیه از آیات کریمه قرآن ذکر شده که در ذیل هر کدام یک یا چند روایت در تبیین کیفیت ارتباط آیه با آن حضرت(علیه السلام)، نقل شده است.

در اینجا به ذکر چند روایت در این مورد، بسنده مى کنیم:

۱ ـ امام صادق (علیه السلام) در باره قول خداى عزّوجلّ: «هو الذى ارسل رسوله بالهدى و دین الحق لیظهره على الدّین کلّه و لو کره المشرکون»(۱) فرمود:

«به خدا سوگند! هنوز تأویل این آیه نازل نشده است و تا زمان قیام قائم (علیه السلام) نیز نازل نخواهد شد. پس زمانى که قائم (علیه السلام)به پا خیزد، هیچ کافر و مشرکى نمى ماند مگر آنکه خروج او را ناخوشایند مى شمارد.»(۲)

۲ ـ امام باقر (علیه السلام) در باره آیه شریفه «و قل جاء الحق و زهق الباطل إن الباطل کان زهوقاً» (۳) فرمود:

«زمانى که قائم(علیه السلام) قیام نماید، دولت باطل از بین خواهد رفت.»(۴)

۳ ـ امام صادق (علیه السلام) در بیان معناى آیه کریمه «و لقد کتبنا فى الزبور من بعدالذکر أن الأرض یرثها عبادى الصّالحون»(۵) فرمود:

«تمام کتب آسمانى، ذکر خداست، و بندگان شایسته خدا که وارثان زمین هستند، حضرت قائم(علیه السلام) و یاران او مى باشند.» (۶)

۴ ـ امام باقر (علیه السلام) در باره قول خداى عزّوجلّ: «الذین إن مکّنّاهم فى الأرض اقاموا الصلوه و آتوا الزکاه…»(۷) فرمود:

«این آیه درحق آل محمد(صلى الله علیه وآله وسلم) است در حق حضرت مهدى(علیه السلام)و یاران او که خداوند شرق و غرب زمین را تحت سلطه آنان قرار مى دهد و به وسیله آنان دین را پیروز گردانده و بدعتها و باطلها را مى میراند.»(۸)

۵ ـ امام سجاد(علیه السلام) زمانى که این آیه شریفه را قرائت نمود: «وَعَد اللّه الّذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنَّهم فى الأرض کما استخلف الذین من قبلهم و لیمکّننّ لهم دینهم الّذى ارتضى لهم و لیبدِّلنّهم من بعد خوفهم أمناً یعبدوننى و لایشرکون بى شیئاً» (۹) فرمود:

«به خدا سوگند! آنان شیعیان ما اهلبیت هستند، خداوند ـ آن خلافت در زمین و اقتدار بخشیدن به دین را ـ به وسیله آنان و به دست مردى از ما، که مهدى این امت است، تحقق خواهد داد و هم اوست که پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)در باره اش فرمود: اگر از عمر دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد، خداوند همان روز را آنچنان طولانى خواهد کرد که مردى از خاندان من که همنام من است فرا برسد و زمین را آنچنان که از ظلم و جور پر شده باشد، از عدل و داد آکنده سازد.»(۱۰)

۶ ـ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «آیه «أمّن یجیب المظطرّ اذا دعاه و یکشف السّوء و یجعلکم خلفاء الأرض»(۱۱) درباره قائم از آل محمد(صلى الله علیه وآله وسلم) نازل شده است. به خدا سوگند، او همان مضطرّ درمانده اى است که چون در مقام ابراهیم دو رکعت نماز گزارد و فرج خویش از خدا بخواهد، خداوند دعایش را اجابت کند و بدیها را برطرف سازد و او را در زمین خلیفه قرار دهد.»(۱۲)

پی نوشت:

ـ سوره توبه، آیه ۳۳ اوست خدایى که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرو فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند اگرچه ناخوشایند کافران باشد.

۲ـ کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق ، ج ۲ ،ص ۶۷۰٫

۳ ـ سوره اسراء، آیه ۸۱ ، بگو حق آمد و باطل از بین رفت، همانا باطل نابود شدنى است.

۴ ـ الروضه ، ص ۲۸۷٫

۵ـ سوره انبیاء ، آیه ۱۰۵،به راستى بعد از ذکر، در زبور نوشتیم که بندگان صالح من وارثان زمین خواهند بود.

۶ـ تفسیر على بن ابراهیم، ج ۲، ص ۷۷٫

-۷سوره حج، آیه ۴۱، کسانى که اگر آنان را در زمین قدرت بخشیم نماز به پا مى دارند و زکات مى دهند.

۸ـ تأویل الآیات الظاهره ، کتاب خطى.

۹ ـ سوره نور، آیه ۵۵ ،خدا به مؤمنان و شایستگان شما وعده داده که آنان را در زمین همچون پیشینیان خلافت بخشد و دین مورد رضایت خود را براى آنان تمکین و اقتدار دهد و ترس آنان را به امنیّت تبدیل کند تا مرا بپرستند و شرک نورزند.

۱۰ ـ تفسیر عیاشى، ج ۳، ص ۱۳۶٫

۱۱ ـ سوره نمل، آیه ۶۲ ، جز خدا کیست که دعاى درمانده واقعى را اجابت کند و بلاء را رفع نماید و شما را خلفاى زمین قرار دهد؟

۱۲ ـ تفسیر قمى ـ ج ۲ ص ۱۲۹٫               http://www.emahdi.com

دانلود کتب در باره امام زمان عج

 به سوى دولت کریمه – (نویسنده: لطف الله صافی گلپایگانی)
 برگزیدگان حضرت امام مهدى علیه السلام – (نویسنده: عبد الله طاهرخانى)
 برکات حضرت ولى عصر (خلاصه العبقرى الحسان) تشرفات – (نویسنده: علی اکبر نهاوندی)
 بررسى نظریه هاى نجات ومبانى باورداشت امام مهدى (علیه السلام) – (نویسنده: محمد مطیع الرحمن)
 بررسى نظریه هاى مختلف در تشکیل حکومت واحد جهانى به منظور استقرار صلح و عدالت جهانى – (نویسنده:سید اصغر جعفرى)
 بررسى نشانه هاى ظهور – (نویسنده: اسماعیل اسماعیلى)
 بررسى داستان جزیره خضراء – (نویسنده: مجتبى کلباسى)
 بررسی چند حدیث شبهه ناک درباره عدالت آفتاب عالم تاب – (نویسنده: علی اکبر مهدی پور)
 بررسى آرمان شهر دینى و آرمان شهر حکیم فارابى – (نویسنده: غلام حسین احمدى)
 پاسخ به ده پرسش – (نویسنده: لطف الله صافى گلپایگانى)
 باورداشت مهدویت – (نویسنده: لطف الله صافى گلپایگانى)
 او مى آید – (نویسنده: انصافعلى هدایت)
 أنوار صاحب الزمان – (نویسنده: سید حسن ابطحى)
 انقلابگر پیروز – (نویسنده: انقلابگر پیروز)
 اندوخته خداوند – (نویسنده: هادى نجفى)
 انتظار پویا – (نویسنده: محمد مهدى آصفى)
 انتظار عامل مقاومت و حرکت – (نویسنده: لطف الله صافى گلبایگانی)
 انتظـار – (نویسنده: مرتضى نائینى)
 امید عدل – (نویسنده: هادى نجفى)
 امامان اهل بیت در گفتار اهل سنت – (نویسنده: داود الهامى)
 امام مهدى منجى اسلام – (نویسنده: عبد العزیز عبد الحسین ساشدینا)
 امام مهدى (علیه السلام) در نگاه امام خمینى (رحمه الله) – (نویسنده: فرج الله هدایت نیا)
 امام مهدى در آیینه ادیان – (نویسنده: سید مرتضى عسکرى)
 امام مهدى در آثار شخصیتهاى اسلامى – (نویسنده: سید عباس میرى)
 امام مهدى جلوه جمال الهى – (نویسنده: سید محمد حسینى شیرازى)
 امام مهدى امید ملت ها – (نویسنده: حسن موسى صفار)
 امام مهدى امتحان الهى – (نویسنده: محمد حسین صفا خواه)
 امام مهدى از ولادت تا ظهور – (نویسنده: سید محمد کاظم قزوینى)
 آثار دعا براى فرج امام زمان – (نویسنده: سید حسین هاشمی نژاد)
 آیا ظهور نزدیک است – (نویسنده: واحد تحقیقاتی گل نرگس)
 امام حجه بن الحسن العسکری علیه السلام – (نویسنده: موسى خسروی)
 اماکن زیارتی منتسب به امام زمان در ایران و جهان – (نویسنده: علی اکبر مهدی پور)
 اصلاحات مهدوی تنها راه نجات – (نویسنده: عباس پسندیده)
 اصالت مهدویت در اسلام از دیدگاه اهل تسنن – (نویسنده: مهدی فقیه ایمانی)
 اصالت مهدویت – (نویسنده: لطف الله صافی گلپایگانی)
 آیا حضرت مهدی علیه السلام دیده به جهان گشوده است – (نویسنده: واحد تحقیقاتی گل نرگس)
 آفتاب در نگاه خورشید – (نویسنده: مرتضى طاهری)
 آشنایی با امام زمان – (نویسنده: سید محسن امین)
 آسیب شناسی تربیتی مهدویت – (نویسنده: خسرو باقری)
 آثار اعتقاد به امام زمان – (نویسنده: هادی قندهاری)
 سپیده امید – (نویسنده: نامشخص)
 زنان در حکومت امام زمان (علیه السلام) – (نویسنده: محمد جواد طبسى)
 در فجر ساحل – (نویسنده: محمد حکیمی)
 دادگستر جهان – (نویسنده: ابراهیم امینی)
 خورشید مغرب – (نویسنده: محمد رضا حکیمى)
 حضرت مهدى (علیه السلام) از نگاه امیر المؤمنین (علیه السلام) – (نویسنده: واحد تحقیقات مسجد مقدّس جمکران)
 چهل داستان و چهل حدیث از امام زمان (علیه السلام) – (نویسنده: عبد اللّه صالحى)
 تشرف یافتگان (از مجموعه شمیم عرش) – (نویسنده: پژوهشکده تزکیه اخلاقى امام على علیه السلام)
 او خواهد آمد – (نویسنده: على اکبر مهدى پور)
 انتظار در اندیشه ‏ها – (نویسنده: جمعى از نویسندگان)
 امامت حضرت مهدی در اعتقاد ما – (نویسنده: نامشخص)
 امام مهدى (علیه السلام) و آینده زندگى – (نویسنده: مهدى حکیمى)
 امام مهدى (علیه السلام) در حدیث ثقلین – (نویسنده: جمعى از نویسندگان)
 نگاهى به تولد و زندگى امام زمان (عجل الله فرجه) – (نویسنده: نامشخص)
 نشانه هاى ظهور او – (نویسنده: حاج شیخ محمد خادمى شیرازى)
 مهدى منتظر در نهج البلاغه – (نویسنده: مهدى فقیه ایمانى)
 گفتمان مهدویت – (نویسنده: آیت الله العظمى صافى گلپایگانى)
 کرامتهاى حضرت مهدى علیه السلام – (نویسنده: واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران)
 على و پایان تاریخ آخرین امام در نگاه اولین امام – (نویسنده: سید عبدالمجید فلسفیان)
 عصر ظهور منجی – (نویسنده: علی کورانی)
 عصر زندگى و چگونگى آینده انسان و اسلام – (نویسنده: محمد حکیمى)
 عریضه نویسى – (نویسنده: سید صادق سید نژاد)
 ظهور حضرت مهدى علیه السلام از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان – (نویسنده: سید اسد اللّه هاشمى شهیدى)
 شیوه هاى یارى قائم آل محمد علیه السلام – (نویسنده: آیت الله میرزا محمد باقر فقیه ایمانى)
 راه مهدى – (نویسنده: آیه الله سید رضا صدر)
 جلوه هاى پنهانى امام عصر علیه السلام – (نویسنده: حسین على پور)
 برکات حضرت ولى عصر علیه السلام – (نویسنده: حاج شیخ على اکبر نهاوندى)
 آیینه اسرار – (نویسنده: حسین کریمى قمى)
 امامت و غیبت از دیـدگاه علم کلام – (نویسنده: سید شریف مرتضى قدس سره)
 نا پیدا ولى با ما! – (نویسنده: واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران)
 اتفاق در مهدى موعود (ع) – (نویسنده: سید على اکبر قرشى)
 انتظار بهار و باران – (نویسنده: واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران)

———-

 امام زمان (عج) و تشرف به حضور آن حضرت (۳) – (نویسنده: سایت اطلاع رسانی مسجد جمکران)
 امام زمان (عج) و تشرف به حضور آن حضرت (۲) – (نویسنده: سایت اطلاع رسانی مسجد جمکران)
 امام زمان (عج) و تشرف به حضور آن حضرت (۱) – (نویسنده: سایت اطلاع رسانی مسجد جمکران)

چگونه برای ظهور منجی آماد باشیم؟! – (نویسنده: محمد مهدی حاجی پروانه)

 معجم احادیث الامام المهدی (ع) مجلد ۵ – (نویسنده: نا مشخص)
 معجم احادیث الامام المهدی (ع) مجلد ۴ – (نویسنده: نا مشخص)
 معجم احادیث الامام المهدی (ع) مجلد ۳ – (نویسنده: نا مشخص)
 معجم احادیث الامام المهدی (ع) مجلد ۲ – (نویسنده: نا مشخص)
 معجم احادیث الامام المهدی (ع) مجلد ۱ – (نویسنده: نا مشخص)

 نجم الثاقب – (نویسنده: مرحوم حاج میرزا حسین طبری نوری)
 مهدی منتظر در نهج البلاغه – (نویسنده: مهدی فقیه ایمانی)
 مهدی (علیه السلام) در روایات ادیان مختلف – (نویسنده: نا مشخص)
 مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری – (نویسنده: حسین سوزنچی)
 ملاقات با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) – (نویسنده: سید حسن ابطحی)

ایرانیان و آغاز زمینه سازی برای ظهور حضرت مهدی (عج) – (نویسنده: علی کورانی)

حضرت مهدی(ع) فروغ تابان ولایت – (نویسنده: محمد محمدی اشتهاردی)

دانستنیهایی از حضرت مهدی موعود (ع) – (نویسنده: آیه الله سید علی شفیعی)

http://www.irpdf.com/allbookscategory-6-page-200.html

———-

http://www.irpdf.com/book-5755.html

—————–

تصاویر منتخب94

————

—————–

——————

——————

گل چیست هدیه ای فرستاده از بهشت

------------------------ 

گل چیست هدیه ای فرستاده از بهشت

• قبلی
 

ایرانیان و ظهور

تمام منابع حدیثى اتفاق نظر دارند که اهالى شرق ( ایرانیان ) انقلاب مى کنند که آن انقلاب ، راه را براى ظهور مهدى(علیه السلام) هموار مى کند . اینان « اصحاب رایات السود ; لشکرى با پرچم هاى سیاه » معرفى شده اند که پیشاهنگان دولت مهدى و سرسپردگان حکومت اویند منابع ما دو گروه دیگر از پیشگامان دولت مهدى را نام مى برد که یکى یمنى ها و دیگرى انقلابیونى هستند که بر ضد یهود فعالیت مى کنند ، که پیش از ظهور امام به پا مى خیزند . در تفسیر این آیه « بعثنا علیکم عباداً لنا أولى بأس شدید » ( اسراء/5 ) . گفته شده است که اینها گروهى هستند که خدا آنها را پیش از خروج قائم برمى انگیزاند ، و هر جا که دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند مى کشند . ( کافى 8/206 ) . در تفسیر عیاشى  به نقل از صالح بن سهل آمده است که ابوعبدالله(علیه السلام) در تفسیر آیه : « وقضینا إلى بنى اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الأرض مرتین » (اسراء/آیه 4) فرمود : مقصود از دو بار فساد، کشتن على(علیه السلام) و ضربه زدن به حسن(علیه السلام) است . « ولتعلن علوّاً کبیراً » ( اسراء/4 ) سرکشى بزرگ یعنى قتل حسین(علیه السلام) و « فإذا جاء وَعْد أولاهما » ( اسراء/5 ) یعنى وقتى خونخواهان و یاوران حسین(علیه السلام) بیایند . « بعثنا علیکم عباداً لنا أولى بأس شدید فجاسوا خلال الدیار» (اسراء/5) یعنى قومى را خدا پیش از خروج قائم برمى انگیزاند که هرجا دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند ، مى سوزانند ! «وکان وعداً مفعولا» ( اسراء/5 ) یعنى این تهدید پیش از قیام قائم است و تحقق مى پذیرد « ثم رددناه لکم الکرة علیهم وأمددناکم بأموال وبنین وجعلناکم أکثر نفیراً » ( اسرا/6 ) یعنى با خروج امام حسین هنگام رجعت، همراه هفتاد مرد از یارانش، که همراه امام کشته شدند ]دوباره شما را بر دشمنان چیره مى کنیم[. جهادگران کلاهخود طلایى بر سر دارند وهر کلاهخود دو رو دارد . به مردم خبر مى رسد که امام حسین(علیه السلام) همراه یارانش خروج کرده است ، مبادا مؤمنان در این باره شک کنند ; بدانند که او دجال و شیطان نیست ، بلکه امامى است که در آن وقت پیش روى مردم ظاهر مى شود . وقتى مؤمنان مطمئن شدند که ایشان امام حسین(علیه السلام)است ، دیگر در این باره شک نخواهند کرد . حجت قائم براى مردم ، از امام حسین(علیه السلام)پیام مى آورد و مؤمنان آن را خواهند پذیرفت . وقتى امام حجت از دنیا برود ، حسین(علیه السلام)او را غسل و کفن و حنوط مى کند و در قبر مى نهد ، چون امام را جز امام دفن نمى کند . ابراهیم در حدیثش مى افزاید: سپس امام حسین(علیه السلام) مردم حکمرانى مى کند ، آن قدر زیاد که ابروهایش چشمانش را بپوشاند ! ابان بن تغلب از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است : وقتى پرچم حق ظاهر شود ، اهل شرق و غرب آن را لعن و نفرین مى کنند ! مى دانى چرا ؟ عرض کردم : نه ، فرمود : به سبب برخورد نادرستى که مردم از اهل بیت امام پیش از خروج ایشان مى بینند . نعمانى از ابان بن تغلب و دراز منصور بن حازم ، روایت را نقل کرده و در آن آمده است: از ایشان پرسیدم : چرا پرچم حق را لعن مى کنند ؟ فرمود : به خاطر رفتارى که از بنى هاشم مى بینند . ( به نقل از آن بحار 52/363 ) که دلالت دارد اهل بیت امام ، یعنى بنى هاشم و پیروانش ، پیش از امام قیام مى کنند . صاحب کتاب یوم الخلاص ، حدیثى را نقل مى کند که مى گوید : « یأتى ولله سیف مخترط ; در حالى امام مى آید که خدا شمشیرى بلند همچون عمود دارد » که پنج منبع براى آن بیان کرده است اما حدیثى در آنها نیافتیم ، بلکه موجود « ومعه سیف مخترط ; همراهش شمشیر بلند است » مى باشد که در کتاب وى موارد مشابه دارد . بنابراین احادیث «تمهید» ( پیشگامان مهدى ) سه گروهند : احادیث لشکرى با پرچم هاى سیاه ( رایات سود ) که نزد شیعه و سنى مورد اجماع است ; احادیث دولت یمانى که فقط در منابع ما ( شیعه ) آمده است ; احادیثى که بیانگر ظهور پیشگامان پیش از ظهور امام است ، بى آنکه آنان را مشخص کند ، که همخوان با کسانى است که با یهود مى جنگند ، چون در تفسیر این آیه آمده اند : «بعثنا علیکم عباداً لنا » ( اسراء/5 ) . احادیث شریف ، زمان قیام دولت یمنى ها را مشخص کرده و آن را در سال ظهور مهدى(علیه السلام) همزمان با خروج سفیانى ، دشمن مهدى در سرزمین هاى شام ، مى داند . اما زمان برپایى دولت ایرانیان ، پیش از این بوده است اینها نخستین گروه پیشرو هستند اما قیام شان براى یارى امام ، در سال ظهور خواهد بود . ترجیحاً باید گفت : آغاز حرکت و فعالیت شان به دست مردى از قم است . امام کاظم(علیه السلام) فرمود : مردى از قم ، مردم را به حق فرا مى خواند . پیرامونش گروهى گرد مى آیند که دل هایشان مانند پاره هاى آهن است . توفان هاى وزنده ، آنان را نمى لرزاند و از جنگ خسته نشده و نمى هراسند . به خدا توکل کرده و عاقبت از آنِ پارسایان است ( بحار 57/215 ) . روایت نمى گوید که مردى که به او بشارت داده شده ، چه زمان مى آید و مناسبت فرمایش امام چه بوده است ، روایت مُرسَل است اما قوّت روایت ، آن است که از کتاب تاریخ قم ، نوشته اشعرى در سال 378 هجرى است . از حدیث صحیح امام باقر(علیه السلام) درباره انقلاب اهل مشرق فهمیده مى شود که قیام ایرانیان پنج مرحله دارد ، که آخرین آن ، قیام براى یارى امام(علیه السلام) در سال ظهور است . احادیث سنى و شیعه ، ظهور دو شخصیت را بیان مى دارد : یکى سید خراسانى ، و دیگرى رهبر نیروهاى امام ( شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب ) . منابع ما فاصله بین ظهور این دو و ظهور امام(علیه السلام) را مشخص نمى کند ، اما منابع سنى مى گوید که آن دو ، شش سال پیش از ظهور امام مى آیند. در فتن ابن حماد  به نقل از محمد بن حنفیه(رحمه الله) آمده است : پرچم هاى سیاه سپاه بنى عباس نمودار مى شود ، سپس پرچم هاى سیاه دیگرى از خراسان پدیدار مى گردد که افرادش کلاه سیاه بر سر دارند و لباس شان سفید است . پیشاپیش اینها مردى است که بدو شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب مى گویند و از بنى تمیم است . یاران سفیانى را شکست مى دهند تا در بیت المقدس پیاده شوند و زمینه حکومت مهدى را هموار کنند . سیصد نفر از شام به او یارى مى رسانند . بین خروج وى تا وقتى که کار را به مهدى واگذارد ، 72 ماه فاصله هست . در  با همان سند ، این نص آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح تا خروج مهدى و واگذارى کار به امام 72 ماه فاصله هست . در  از محمد بن حنفیه ابو القاسم آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح با خروج مهدى و این که کار در دست مهدى قرار گیرد ، ماه فاصله هست . در به گونه روایت نخست ابن حماد به اختصار و در مسند الجامع  به نقل از ابو هریره آمده است که رسول خدا فرمود : سپاهى از خراسان با پرچم هاى سیاه مى آید که چیزى جلودار آنها نیست ، تا پرچم ها در «الیاء» (= قدس) برافراشته شوند . الغیبه نعمانى  از ابن ابى نصر آورده است که ابوالحسن الرضا(علیه السلام) فرمود : پیش از ظهور ، سفیانى و یمانى و مروانى و شعیب بن صالح مى آیند ، پس چگونه از این و آن نام مى برند ؟!  روایات صحیح منابع ما دلالت دارند که جنبش سید خراسانى و شعیب ( که پرچم را به امام(علیه السلام) تسلیم مى کنند ) همزمان با ظهور یمانى و سفیانى است . مانند روایت در نعمانى  از ابو بصیر از ابو جعفر(علیه السلام) است که در حدیثى طولانى ، تعدادى از رخدادها و نشانه هاى آن بیان شده و فرموده است : خروج سفیانى و یمانى و خراسانى در یک سال ، یک ماه و یک روز است . ترتیب آن مانند دانه هاى تسبیح است در پى همدیگرند ، سپس گرفتارى ها از هر سو خواهد آمد. واى بر کسانى که با اینها مخالفت کنند ! میان پرچم ها پرچمى هدایت کننده تر از پرچم یمانى نیست . پرچم هدایت است ; چون به صاحب الامر و امامتان مى خواند .

 ----------------------------------

http://7soshiant7.mihanblog.com/post/428

 ----------------------- 

طبقه بندی: مهدویت،  برچسب ها: ایرانیان و ظهور،   

 ------------------------